خندیدن های مجازی، گریه های در رختخواب اما، واقعی …

 
گریه ها و خنده های مجازی
 

در دنیای امروز و عصر تکنولوژی رسانه ها و شبکه های اجتماعی ما را با یک چالش و دوگانگی مواجه کرده اند.
دوگانگی بیان احساسات.
آدم ها همیشه به نظرات دیگران نسبت به خودشان اهمیت میدهند.
برایشان مهم است که دیگران در مورد آنها چه فکری میکنند و قضاوت ها در مورد خودشان چیست.

شبکه های اجتماعی ما را دقیقا در معرض قضاوت دیگران قرار میدهد. و مطمئنا کسی نمیخواهد که نظرات بدی دریافت کند.
در این بین برخی برای دریافت نظرات مثبت و به اطلاح خودمان لایک حاضرند از خود واقعی شان عبور کنند!

اما آیا تابحال به دلیل این رفتار فکر کرده ایم؟ اینکه چه چیزی باعث شده است کسی احساسات واقعی اش را پنهان کند،
و راه دروغ را در پیش بگیرد؟
تا به حال به این فکر کرده ایم که شاید ما هم یکی از علت های این رفتار در دیگران باشیم؟ با قضاوت های عجولانه
یا تلاش نکردن برای درک دیگران.
چقدر سعی میکنیم خودمان را جای دیگران بگذاریم و تلاش کنیم آنها را بفهمیم؟
شاید اگر بیشتر به این موضوع اهمیت میدادیم اکنون دروغ های کمتری میشنیدیم و میدیدم …

برگرفته شده از سایت سواد رسانه ای